Hero - de Godin in jou
Ergens in jou leeft ze nog. De vrouw die licht gaf als ze binnenkwam. Die kon voelen. Die durfde te verlangen. Die wist wie ze was.
Maar je hebt haar verstopt. Weggeduwd. Niet omdat je zwak bent, maar omdat het leven je overspoelde.
Je gaf je hart.
Aan relaties die je leegzogen. Aan mannen die alleen maar de eerste versie van jou konden waarderen – de leuke, lieve, begeerlijke versie. Tot het moment dat je iets nodig had. Of iets vroeg. Of iets voelde. Toen werd je te veel.
Je werd de vrouw die zich aanpast, die slikt, die relativeert. De vrouw die alles probeert te lijmen.
Je wist: er zit iets groots in mij. Iets zachts én krachtigs.
Maar het leven, de zorg, het moeten… maakten je kleiner dan je ooit bedoeld was te zijn.
En toch. Ze is er nog.
Jij bent haar niet kwijt.
Je bent haar alleen vergeten.
Die godin in jou
zij staat op het punt wakker te worden. Niet als een versie met wierook en affirmaties. Maar als iemand die haar plek weer inneemt. In haar huis. In haar relatie. In haar lijf.
En als dat gebeurt, als jij je herinnert wie je bent, verandert alles.
Naar jouw vuur. Jouw waarheid. Jouw stem. Je gaat jezelf weer zien. En wie dat niet aankan, maakt ruimte voor wie jou wél verdraagt in je volledigheid.
Dit is jouw weg terug naar je goddelijke zelf.
Ongefilterd. Onaangepast. Onafhankelijk.
En mooier dan je ooit voor mogelijk hield
Stop met zo hard werken aan wat al die tijd niet gewerkt heeft en wacht niet langer!
Probleemstelling – Je raakt jezelf kwijt
Je weet niet eens meer wat je zélf wil. Niet wat je wil eten. Niet waar je blij van wordt. Laat staan wat je nodig hebt om weer te voelen wie je bent.
Je leven draait. Kinderen. Werk. Alles loopt door.
Maar jij?
Jij doet. Je zorgt. Je past je aan. Je slikt dingen in. Je lacht waar je wil huilen. Je redt gesprekken. Je sust conflicten. En ondertussen raak je jezelf steeds een stukje verder kwijt.
Je praat. Je legt uit. Je hoopt dat hij het deze keer snapt.
Dat hij nú luistert. Maar steeds komt het terug op jou:
dat jij te gevoelig bent. Te moeilijk. Dat jij altijd wat te zeuren hebt.
Hij doet zijn best, zegt hij. Maar wat hij doet is niet eens het minimale. En jij? Jij probeert het nóg een keer uit te leggen. Want je ziet zijn potentie.
Je gelooft dat als je het goed genoeg uitlegt… hij wel verandert.
Hij is je gokkast geworden.
Je gooit er liefde in. Geduld. Hoop. En soms krijg je een glimp van de man van het begin. Maar vaker: niks. Leegte.
Of erger — een nieuwe teleurstelling.
Je bent bang.
Bang om alleen te zijn. Bang dat jij te laat bent. Bang dat een ander straks één kwartje in hem gooit en met de jackpot ervandoor gaat.
Maar diep vanbinnen weet je:
zo wil je niet meer leven.
Wil jij een leven dat jij Verdient
Neem vrijblijvend contact met mij op, en ontdek een leven zonder angs, zonder pijn. Om weer te voelen wie je was vóór je jezelf verloor.
En om vanuit dát fundament
een leven, een liefde, een realiteit te creëren
die klopt.
Foundation
Je wordt wakker en je weet het meteen. Dat beklemmende gevoel. Die zwaarte in je borst.
En dan, een seconde later, het besef: oh ja... het is weer zover.
Weer een ruzie. Weer stilte. Weer dat knagende gevoel dat je alleen bent. Je pakt je telefoon — niets.
Geen berichtje. Geen sorry. Geen uitleg.
Alleen die leegte, en jouw hoofd dat alweer begint te draaien. Wat heb ik fout gedaan? Waarom voel ik me zó onzichtbaar?
Op de automatische piloot doe je wat er moet gebeuren. Kinderen, ontbijt, kleren, agenda. Je bent een functionerend mens. Maar van binnen?
Ben je op.
Voor de spiegel probeer je jezelf bij elkaar te vegen met een laagje make-up, maar zelfs de mascara krijgt het verdriet niet gecamoufleerd. Je ogen verraden alles.
Moe. Teleurgesteld. Verdrietig.En ergens daaronder: schaamte.
Schaamte dat je dit hebt toegestaan.
Schaamte dat je het niet eerder hebt gestopt.
Schaamte dat je zó hard je best hebt gedaan — en dat dit het resultaat is.
Je weet nog vaag hoe het was, vroeger. Vóór je deze schim werd van jezelf. Toen je kon lachen zonder twijfel, toen je nog geloofde dat liefde iets was wat je kón ontvangen.
Maar nu?
Nu voelt het alsof je in de verkeerde film bent beland.
Een script waarin jij altijd degene bent die geeft, die oplapt, die uitlegt,
en nooit degene die gewoon… mag ontvangen.
Je leeft gezond. Je doet yoga. Je hebt prima vriendinnen.
Maar de leegte blijft.
De eenzaamheid kruipt onder je huid.
De onrust in je systeem is niet op te lossen met een salade of een zonnegroet.
En toch, diep vanbinnen, fluistert er iets.
Wat als het niet ligt aan pech?
Wat als het niet ligt aan je partner, je jeugd, je patronen?
Wat als het begint bij jou?
Niet als schuld.
Maar als sleutel.
Inner world creates outer world.
Wat jij vanbinnen gelooft, doorvoelt en belichaamt — dat wordt de wereld die je buiten je aantrekt.
En zolang jij nog leeft vanuit tekort, angst of zelftwijfel,
zul je keer op keer mensen aantrekken die dat bevestigen.
Dat is waarom Foundation bestaat.
Niet om je nog meer theorie te geven.
Maar om je te helpen thuiskomen in jezelf.
Zodat je wereld wél verandert — omdat jij verandert.
Foundation is jouw keerpunt.
Jouw reset.
Niet om 'beter' te worden.
Maar om weer te voelen wie je was vóór je jezelf verloor.
En om vanuit dát fundament
een leven, een liefde, een realiteit te creëren
die klopt.
EMF
Je voelt je als het eenzaamste meisje op de wereld.
Altijd maar in je hoofd. Alles analyseren, alles voelen, alles alleen oplossen. Je hebt gedacht dat het aan jou lag. Dat jij te veel was. Te gevoelig. Te moeilijk. En dat als je het maar goed genoeg zou uitleggen, hij het wel zou snappen.
Dat de liefde zou werken. Dat de rust zou komen.
Maar de rust kwam niet.
Wat kwam was strijd. Stilte. Wanhoop. En het gevoel dat je je steeds verder verwijderde van wie je ooit was.
Je hebt jezelf aangepast tot je jezelf niet meer herkende. Je eigen behoeften geminimaliseerd. Je grenzen opgerekt tot er niets van overbleef. En steeds hoopte je dat hij, zij, het systeem om je heen, je eindelijk zou zien.
Je hebt het probleem van je relatie niet opgelost door hem te veranderen. Je hebt het opgelost door jezelf terug te halen. Door je eigen emotionele en relationele intelligentie te verhogen. Door je eigen beschikbaarheid te vergroten — voor je waarheid, je lichaam, je grenzen, je verlangen.
Dat is wat je leert in EMF.
Na EMF weet je: ik ben nooit alleen geweest.
Ik ben verbonden. Met mijn kern. Met mijn kompas.
En met een community die me niet kleiner houdt, maar groter maakt.
Want één van de grootste krachten van EMF is dat je dit niet alleen doet. Je wordt gedragen. Gesteund. Niet gepamperd. Niet gespaard. Maar echt gespiegeld. Eerlijk.
Je leeft niet meer in reactie.
Je leeft in creatie.
Niet op wilskracht.
Maar geleid. Vanuit rust. Vanuit bewustzijn.
Dat is de transformatie die EMF brengt. En het mooiste is: die rust, die vrijheid, die kracht?
Die blijft.
Want wat je eenmaal bewust geworden bent, kun je nooit meer verliezen.
VIP en Relatieboost
Je hebt al zóveel alleen gedaan.
Je hebt jezelf bij elkaar geraapt na elke breuk.
Je hebt je rug gerecht na elke afwijzing.
Je hebt jezelf weer opnieuw uitgevonden, omdat er niemand anders was die het voor je ging doen.
Maar diep vanbinnen verlang je naar iets anders. Niet iemand die je redt. Niet iemand die je bevestigt.
Maar iemand die naast je loopt. Scherp. Liefdevol. Onverschrokken.
Iemand die zegt: "Ik zie je. Echt. En ik ga je niet laten ontsnappen in je oude verhaal."
Dat is wat deze upgrade is.
Niet meer alleen je pad bewandelen, maar spiegels krijgen die je verder brengen dan je zelf ooit zou durven. Sessies waarin niets verstopt hoeft te blijven. Geen façade. Geen sociaal wenselijke antwoorden. Gewoon jij — en de waarheid die onder de oppervlakte ligt te wachten.
We kijken naar jouw specifieke dynamiek. De plek waar jij altijd terugvalt. Het patroon waar je telkens weer intrapt. Niet om je te corrigeren, maar om je eraan te herinneren wie je werkelijk bent onder al die lagen van aanpassen, overleven en pleasegedrag.
In deze verdieping stappen vrouwen die klaar zijn om te zeggen:
"Ik ben het zat om mezelf te verwaarlozen in de naam van liefde."
Je krijgt mijn volle aandacht. Mijn ogen op jouw systeem. Mijn ervaring. Mijn scherpte. En vooral: een bedding waarin je geen seconde hoeft te twijfelen aan je veiligheid.
Dit is geen luxe.
Dit is noodzakelijk als je voelt dat je het alleen niet meer redt. Of als je weet:
"Ik wil niet nog een jaar in cirkels blijven draaien. Ik ben er klaar voor."
De vrouwen die hier instappen zijn niet zwak.
Ze zijn moedig genoeg om te zeggen: "Ik wil sneller. Dieper. Echt. En ik wil iemand naast me die durft te zeggen wat ik zelf nog niet durf te denken."
Als je dat voelt, dan weet je het al.
Dit is jouw pad.
Niet volgend jaar.
Niet als het rustiger is.
Maar nu.
Over Annemarie
Ik ben niet iemand die dit uit een boekje heeft geleerd.
Ik weet hoe het voelt om jarenlang te denken dat jij het probleem bent.
Om in therapiekamers te zitten waar je woorden niet écht landen,
omdat de ander geen idee heeft hoe deze dynamiek van binnen voelt.
Ik had een narcistische moeder.
Een patroon van grenzeloos geven.
En elke keer als iemand te dichtbij kwam,
herkende ik het niet als over mijn grenzen gaan —
ik ging harder werken.
Jarenlang heb ik gezocht naar waar het misging.
Niet in boeken. Maar in het leven.
Als stewardess vloog ik de wereld over
en sprak ik duizenden vrouwen,
die middenin dezelfde onzichtbare strijd zaten.
Niet in een collegezaal, maar aan het ontbijt. Op safari.
In een nachtvlucht met mascara onder hun ogen.
Die gesprekken waren puur. Rauw. Echt.
En die jaren werden mijn grootste leerschool.
Ik heb van mijn leven een studie gemaakt.
Van mensen. Van gedrag. Van trauma.
En van de vraag: hoe kom je eruit?
Hoe maak je chocola van een shitshow?
Ik heb gezien wat jij misschien nog niet durft te erkennen.
Ik hoor het in één zin. Ik zie het in je houding.
En ik weet inmiddels beter wat jouw probleem is dan jijzelf.
Niet omdat ik boven je sta.
Maar omdat ik er zélf doorheen ben gegaan.
En daar sterker, helderder, en vrijer ben uitgekomen.
En dat is wat ik jou gun.